خزعبلات من در عالم تنهایی‌م!

چیزی که می‌بینم درجا ماندن و رشد کردن است! یا بهتر بخوام بگم ارتقاء سطح فناوری در یک خط و مسیر مشخصه بی‌توقف اما بدون (تغییر) تحول!

به عبارتی دیگر هر چه که ما بعنوان یک فناوری و پیشرفت تکنولوژی در زندگی امروزمان مشاهده می‌کنیم و با آن سر و کار داریم ارتقاء یافته همان چیزی است که مخترعین تا دهه شصت (میلادی) و ماقبل از این دهه بدان رسیده بودن .. مثال دم دستی بزنم تلفنی که فعلن به موبایل ختم شده ...و درهمین دالان ارتقاء پیدا میکنه ...

برداشت من از این شرایط یک جور عقب ماندگی و ایستای به عمد و با حساب و کتاب ‌است. همچنین از دید من استانداردی دوگانه‌ مدون شده که از همان بازه زمانی تا به امروز در آن دو سطح و شیوه متفاوت از زندگی طی دوران نموده و در یکی از آنها در سطح وسیع بشکل معقول و منطقی عمق بینش عوام را بمثال اعتقادمندی به انواع ادیان محدود ساخته تا هر نوع روایتی غیر آن خیال پردازی عنوان شده و بیان کننده اش را متوهم لقب دهند ... 

+ شاید یکروز در این مورد بیشتر بنویسم ...خیلی طولانی میشه اگه بنویسم!